maandag 2 juli 2012

Wist je dat

Wist je dat:
- het twee maanden geleden is dat ik nog iets poste op mijn trouwblog. Het is eigenlijk een schande, want het is niet dat we niets gedaan hebben!
- ik hier subtiel aan herinnerd werd door mijn zus
- ik dan ook schaamteloos haar wist-je-datjesidee gepikt, maar ik nu zal doorgaan met gewoon wat tekst :-)

Waar waren we... 2 mei: fotograaf en openingsdans gevonden.
Waar zijn we nu... 2 juli: kostuum, schoenen, teksten, ringen en zoveel meer gevonden.

Laten we beginnen bij het kostuum. Lieven trok met mijn zus en zijn moeder naar Cafe Costume om een prachtig kostuum te laten maken. Lijkt makkelijk in theorie, je kiest een stof, een model en hups, klaar! Maar dat leek toch net niet zo makkelijk te zijn :-) Er bleken 7000 stofjes zijn, en het kiezen vanop een lapje was ook geen sinecure voor Lieven. Mijn zus is ook geen vlotte kiezer, eerder een
lange twijfelaar, maar zelf zij vond dat Lieven er lang over deed! Lieven en zijn moeder vonden het daarentegen vlotjes... sjah :-)
Een dikke 2 uur, én een half uur na sluitingstijd was de keuze dan toch gemaakt! Volgens mijn zus zal het tof worden, en ook Lieven glimt wat van trots als hij het erover heeft... Ik ben echt wel benieuwd!!!

Na het kostuum, de schoenen! Maar dan wel mijn schoenen, want Lieven heeft er nog geen.
Trouwschoenen zijn zo iets speciaal, ze moet het goede kleur hebben, moet comfortabel zitten want je moet er toch 24u mee rondlopen... Ik trok met mijn zus én Oskar (de geluksbrenger) naar Roeselare, waar ze een winkel hebben waar ze zich specialiseren in trouwschoenen.
Tussen vele regenbuien door (en met behulp van 2 versgekochte paraplu's) belandden we eindelijk in het schoenenwinkeltje. We kregen dat de 'vriendelijkste' verkoopster om ons te helpen. Bij elke schoen waar ik wat commentaar op had (hij spande te veel, was te groot of wat te klein) zei ze: 'jamaja, dat kan niet. Met wat in te lopen gaat dat over!'. Het mens werkte immens op de zenuwen, en moest het niet zijn dat ik een goed paar schoenen aan mijn voeten had, was ik na 5 minuten weer weggeweest. Maarja, de schoenen zaten goed, zullen schoon zijn onder mijn kleed, én we waren wel speciaal naar Roeselare gekomen voor schoenen. Dus, ook al wat het haar echt niet gegund, de schoentjes werden gekocht! Met dank aan mijn geluksbrenger! :-)

Laat ik mijn verder gaan met de rest van het shoppen! Want we missen uiteraard nog een belangrijk onderdeel: de ringen. Na wat rondsurfen op internet besloten we vorige zaterdag naar Fede di Oro in Izegem te gaan. Een juwelierszaak die echt wel gespecialiseerd is in trouwringen. Terwijl we daar zaten (ongeveer een uurtje) toch een 4-tal andere koppels gezien die ook ringen kwamen bekijken of kwamen afhalen. Het toffe aan de winkel is dat je elke ring kan laten aanpassen: hoogte, breedte, mat, glanzend, wit, geel of rood goud, aantal briljanten... Je moet dus vooraal een model kiezen dat je aanstaat. We kregen toch zeker een 100-tal paren te zien. De eerste stap is een selectie maken van de ringen die je mooi vindt. Dat ging nog redelijk vlot maar dan volgt natuurlijk de ultieme selectie maken: voor elk die ene ring. We hadden uiteindelijk nog 3 paar die we mooi vonden. Voor Lieven was de keuze snel gemaakt. Maar voor hem is het ook makkelijker, een mannenring is nu eenmaal redelijk eenvoudig :-) Model van de ring was ok, maar hij laat de structuur toch nog wat aanpassen.
Maar dan moest ik nog kiezen natuurlijk :-) Uiteindelijk hebben we, met onbewuste hulp van de juwelier (hij maakte de prijs op voor 2 ringen, waardoor we beseften dat we de derde de mooiste vonden) een superring gevonden! Niet helemaal wat men van mij zou verwachten, maar ik ben zeker van mijn keuze. Zelf nu er een paar dagen en nachten over gegaan zijn :-)
Weer iets van de lijst zie!


Voor de rest ben ik nu vooral bezig met het zoeken van liedjes en teksten voor de mis, wat best wel veel leeswerk is! Daarnaast surf ik heel wat blog en pinteresten af, naar toffe ideetjes voor mijn kapsel (want daar heb ik ook iemand voor gevonden!), naar leuke versieringen, of ideetjes voor het feest en zoveel meer. Alvast veel ideeën, maar ze zullen ook nog moeten uitgevoerd worden. Werk aan de winkel dus!
In ieder geval geen stress bij mij, we hebben nog 3,5 maand te gaan, en dat lijkt mij echt een zee van tijd! Al de 'grote' dingen zijn gedaan, en nu ist volop concentreren op de afwerking!

En het regelmatiger schrijven van een blog natuurlijk... ;-)

woensdag 2 mei 2012

Eindelijk!

Eindelijk nog eens blogtijd! Veel te lang geleden sinds ik nog eens een update neergepend heb!
Wat is er ondertussen allemaal gebeurd?
- 13 oktober ligt nu helemaal vast vast vast. De zaal is geboekt en het voorschot betaald. Allen riching Gentbrugge dus!
- Waar je ook naartoe kan op 13 oktober is de kerk van Sint-Laureins. Want die staat ook vast! Na een telefoontje met de kerk, en mijn niet te negeren argumenten (7 jaar kerkkoor!), hebben we de toestemming gekregen om in Sint-Laureins te trouwen. Nu nog grote twijfel: trouwen in de voor-of namiddag? Moeilijk moeilijk moeilijk...
Om te trouwen in de kerk zijn er wel veel voorwaarden... heel veel: we worden verwacht op de verlovingscatechese (die uiteraard plaatsvindt na de zondagsmis), de verlovingsdag (hu?), en op een gesprek met de pastoor. Toen ik het zei tegen Lieven, had hij toch eventjes niet veel zin meer in een kerkelijk huwelijk :-)
Nuja, ze gingen mij opbellen om de datums af te spreken, en voorlopig nog niets gehoord. We zien wel dus!
- Ondertussen hebben we ook een fotograaf gevonden. We wouden een aparte sfeer voor de foto's, beetje 'glamoureus', echt foto's die je maar één keer in je leven laat nemen. Dat vonden we terug in de foto's van Jelle.
En gelukkig was Jelle nog vrij op 13 oktober. Dus boeken maar! Voor de nieuwsgierigen: Tipje van de sluier
- Lieven gaat op 19 mei naar cafe costume om een kostuum te kiezen. Eentje op maat, dus dat wordt super!
- We hebben in Stockholm een openingsdans gevonden denken we. Nu es zien of we er wat goed op kunnen dansen :-)

Wat moeten we nog allemaal doen?
Teveel om op te noemen! Ringen, teksten, muziek, uitnodigingen, een schema van hoe de dag er moet uitzien, en nog zooooveel meer!
Tijd om nog es samen te zitten met mijn weddingplanner. Van die weddingplanner gesproken, ging zij niet binnen de week ook nog es bloggen? ;-)

donderdag 26 april 2012

Veel dingen die dringend op de blog moeten komen maar...

... over vier uurtjes gaat de wekker en trekken we richting stockholm. En die 4 uurtjes ga ik gebruken om te slapen, maar als we terug zijn volgt nog eens een verslag. Beloofd!

dinsdag 10 april 2012

Gevonden!!!

Zoals de vorige keer gezegd, stond er nog Le Chapeau in Antwerpen op het programma. De derde, en zoals de titel het al laat vermoeden, de laatste trouwwinkel!
We, the die-hards: Annemie, Oskar en ik, arriveerden wat te laat in de winkel, en mochten op ons beurt dan ook wat wachten. Maar dat wachten werd beloond met een toffe verkoopster: Leen! (niet dat ze deze blog leest, maar misschien voelt ze het nu wat jeuken aan haar neusvleugels)
We begonnen met een gesprekje: wat vind je mooi, wat vind je niet mooi, wat verwacht je van je huwelijk, hoe zou je jezelf omschrijven... Uitgebreide vragenronde zodat zij zouden weten wat wel en wat niet uit de rekken te halen. We installeerden ons in een paskotje en konden dan de winkel gaan verkennen. Leen haalde vanalles uit, en uiteindelijk werden er een 10tal aan de kant gehangen om te passen.
Ik werd voorzien van schoenen, ondergoed én pashandschoentjes! Die pashandschoentjes waren wel wat minder, aangezien je er dan bij elk kleed als een plechtige communicant uitziet, maar het zou zijn om hun stoffen te beschermen (al hebben we daar weinig van gemerkt). Ale, we stonden passensklaar, dus daar gingen we!

De eerste waren niets, er was altijd wel iets mis aan en wij begonnen al te denken dat we gewoon niet in de juiste sfeer waren. Daarna was er al wat beterschap, en konden we onze favorieten van in Aalst al schrappen! Maar nog steeds niets dat het kleedje in Roeselare kon overtreffen, geen wauw.
Na de eerste pasronde en sommige kleedjes twee keer te passen (met retouches kan je veel veranderen) geen uitverkoren kleed, dus een beetje teleurgesteld, want ik had veel verwacht van die winkel!
Gelukkig zei Leen (die goed geluisterd en gekeken had): "Er zijn nog veel kleedjes in het magazijn, want we kunnen niet alles uithangen. Ik ga daar eens gaan kijken of er nog iets tussenzit!" Na een dikke 5 minuten kwam ze terug met 2 kleedjes. Het eerste deed mijn ogen al fonkelen: zag er niet slecht uit, helemaal niet slecht, heel goed zelfs! In het paskotje wist ik het al als ik het aandeed: dit wordt het, dé combinatie van alle dingen die ik mooi vind, goede vorm, goede stof, goed kleur! Wanneer ik het gordijntje opendeed en naar buiten ging, kon mijn zus het al zien: de keuze was gemaakt! Gelukkig vond zij (en Oskar natuurlijk) het ook een topper!!
Het tweede kleedje werd nog gepast, maar bevestigde alleen maar dat mijn keuze al gemaakt was.

De maten werden opgenomen, we dronken er een glaasje champagne op (met rode kaken als gevolg), de maten werden nog eens opgenomen (niet omdat ik spectaculair verdik na een glas champagne, er was gewoon twijfel over de maat) en de bestelbon werd opgemaakt. Op 27 augustus volgt de eerste pas, en een maandje laten kan ik het gaan afhalen. HOERA!

Vanaf nu stort ik mij op alle andere voorbereidingen! En stuur ik mijn ventje-in-spé om een kostuum! :-)

dinsdag 3 april 2012

De trouwjurk

Hops, het begint al... de verwaarlozing van mijn blog! Slechte punten voor mijzelf, en dat ga ik nu proberen goedmaken met een verslagje van de zoektocht naar dé trouwjurk!
Vorige week dinsdag was mijn eerste afspraak, bij La Sposa in Roeselare. Op voorhand al wat in de boekjes gekeken om een idee te hebben van welke stijl ik uitwil dus ik dacht dat het nog wel makkelijk ging worden. Maar als ik voor de winkel stond had ik plots wel wat zenuwen :-) Gelukkig had ik twee goede helpers bij mij: mijn zus en Oskar! Oskar is de enige jongen die mijn kleed op voorhand mag zien, en maakt aan de hand van een glimlachje duidelijk of het ok is of niet!
In Roeselare lieten ze mij eerst in een boek kijken en wat verschillende dingen passen, en al snel werd duidelijk welke stijl mij het beste staat. Dat eerste kleed aan doen is best wel speciaal, plots sta je daar dan met een trouwjurk aan. Doet raar, maar het was wel leuk :-)
Na een tiental kleedjes te passen, was er plots dat kleed dat er uitsprong, eentje waar je ietsje vrolijker van wordt. En gelukkig vonden Annemie, Oskar en de verkoopster dat ook. Unanieme keuze dus!
Maar omdat het de eerste winkel is nog niet de definitieve keuze (ah nee, want we moeten toch zeker zijn dat er ergens anders niets beter is) en bijgevolg gewoon laten opschrijven zodat ik als ik terugkom direct weet wat mijn favoriet is.

Gisteren dan de tweede winkel gedaan, bij Pierre Yves in Aalst. De winkel waar mijn zus haar kleed vond, en wel in orde was. Mijn twee vaste partners in crime terug mee, ditmaal met mijn mama erbij. Deze keer niet veel chance met de verkoopster, nogal een norse madam, eentje die direct zei: 'in uwen stijl ist er nie veel ze' (en nee, zo een aparte stijl heb ik niet). Nuja, uiteindelijk leek ze na een tijdje te beteren, maar echt gezellig was ze niet :-)
Opnieuw heel wat kleedjes gepast, maar int begin niets dat eruit sprong. Gelukkig ging het al snel in stijgende lijn! Uiteindelijk bleven we over met twee favorieten: twee verschillende stijlen, maar allebei heel mooi. Té moeilijk om eentje eruit te pikken, dus ditmaal schreven we er 2 op!

Na een nachtje slapen is er in mijn gedachten al eentje afgevallen, dus blijf ik nog met twee kleedjes over. Maar ik kan niet kiezen, en wil mijzelf nog wat treiteren en de keuze nog wat uitbreiden, dus een derde winkel staat op het programma. Ditmaal gaan we richting Antwerpen! Ik heb er al goesting in!!! :-)

maandag 26 maart 2012

Tum tum tutum

Morgen voor het eerst kleedjes gaan passen... spannend!!!!!!!! :-)

Verslagje volgt!

zondag 18 maart 2012

De weddingplanner

Plannen. Het zou iets moeten zijn wat ik, gezien mijn werk, goed kan. Maar op mijn werk weet ik wat ik moet doen: wat, hoe, wie, wanneer... daar is het logisch.
Mijn huwelijk plannen, das andere koek. Nog nooit gedaan, en ook van plan om het maar één keer te doen. Het moet dus direct goed zijn, tmoet er pal op zijn!

Enkele uren na het aanzoek, kwam er al hulp vanuit (op plankundig vlak) onverwachte hoek... Ik heb namelijk een zus die net bevallen is van de tweede uk dus nog maanden thuis is, een huwelijk achter de rug heeft (ale, ze zit nog altijd in dat huwelijk, maar dat plannen heeft ze achter de rug) en helemaal zot is van het huwelijksgebeuren. Zo zot dat ze heel de familie zot heeft gemaakt met het plannen van de hare. Nadat we (haar man, mijn bijna-man, en ik) bekomen waren van de spontane lachbui, keek ze aan nog steeds zo ernstig. Het was haar menens!
Ze startte haar pleidooi met: 'Ik kan dat echt goed hoor, ik kan heel goed lijstjes maken!' Gelukkig voegde ze snel toe: 'alleen het uitvoeren kan ik niet goed...' Zelfkennis, maar wel eerlijk... en geloofwaardiger :-)

Dus ik heb een weddingplanner. Nee zeggen kon ik natuurlijk niet. En zij maakt lijstjes, uitvoeren zal ik zelf wel doen. Maar ik moet toegeven, mijn planner heeft al goed werk verricht: zalen opgebeld en een lijstje gemaakt van beschikbaarheid. Zéér handig allemaal. Nu rest het alleen aan mij om afspraken vast te leggen om langs te gaan. Eentje ligt al vast, volgende week... dan zal het plots allemaal echt worden voor mij denk ik. Nu is het nog zo abstract.

Helemaal verrast door mijn zus was ik vrijdag als ik even langs hen thuis passeerde en ze zei: 'hier zus, ik heb al een boekske gekocht! en de fotograaf heb ik vorige zondag al gemaild!'  Ze blijft mij verbazen.. ze IS momenteel gewoon een goede planner. Zwangerschappen veranderen een mens naart schijnt, maar na 2 is zij helemaal niet meer te herkennen ;-)
Haar volgende missie is het verkennen van goede 'kleedjeswinkels', een lijstje maken en afspraken vastleggen. En dan zal het bij mij ook wel hard beginnen kriebelen, dan wordt het echt.


Zalen kijken, datum kiezen en kleedjes passen... ik heb er zin in, in dat trouwen!!



ps. Het (tot nu toe terecht) uitgebreid bewierroken van mijn weddingplanner is met een doel... iedereen zal haar nu met argusogen volgen waardoor ze het wel goed moet doen... maar euh, no stress zus! ;-)