Wist je dat

Wist je dat:
- het twee maanden geleden is dat ik nog iets poste op mijn trouwblog. Het is eigenlijk een schande, want het is niet dat we niets gedaan hebben!
- ik hier subtiel aan herinnerd werd door mijn zus
- ik dan ook schaamteloos haar wist-je-datjesidee gepikt, maar ik nu zal doorgaan met gewoon wat tekst :-)

Waar waren we... 2 mei: fotograaf en openingsdans gevonden.
Waar zijn we nu... 2 juli: kostuum, schoenen, teksten, ringen en zoveel meer gevonden.

Laten we beginnen bij het kostuum. Lieven trok met mijn zus en zijn moeder naar Cafe Costume om een prachtig kostuum te laten maken. Lijkt makkelijk in theorie, je kiest een stof, een model en hups, klaar! Maar dat leek toch net niet zo makkelijk te zijn :-) Er bleken 7000 stofjes zijn, en het kiezen vanop een lapje was ook geen sinecure voor Lieven. Mijn zus is ook geen vlotte kiezer, eerder een
lange twijfelaar, maar zelf zij vond dat Lieven er lang over deed! Lieven en zijn moeder vonden het daarentegen vlotjes... sjah :-)
Een dikke 2 uur, én een half uur na sluitingstijd was de keuze dan toch gemaakt! Volgens mijn zus zal het tof worden, en ook Lieven glimt wat van trots als hij het erover heeft... Ik ben echt wel benieuwd!!!

Na het kostuum, de schoenen! Maar dan wel mijn schoenen, want Lieven heeft er nog geen.
Trouwschoenen zijn zo iets speciaal, ze moet het goede kleur hebben, moet comfortabel zitten want je moet er toch 24u mee rondlopen... Ik trok met mijn zus én Oskar (de geluksbrenger) naar Roeselare, waar ze een winkel hebben waar ze zich specialiseren in trouwschoenen.
Tussen vele regenbuien door (en met behulp van 2 versgekochte paraplu's) belandden we eindelijk in het schoenenwinkeltje. We kregen dat de 'vriendelijkste' verkoopster om ons te helpen. Bij elke schoen waar ik wat commentaar op had (hij spande te veel, was te groot of wat te klein) zei ze: 'jamaja, dat kan niet. Met wat in te lopen gaat dat over!'. Het mens werkte immens op de zenuwen, en moest het niet zijn dat ik een goed paar schoenen aan mijn voeten had, was ik na 5 minuten weer weggeweest. Maarja, de schoenen zaten goed, zullen schoon zijn onder mijn kleed, én we waren wel speciaal naar Roeselare gekomen voor schoenen. Dus, ook al wat het haar echt niet gegund, de schoentjes werden gekocht! Met dank aan mijn geluksbrenger! :-)

Laat ik mijn verder gaan met de rest van het shoppen! Want we missen uiteraard nog een belangrijk onderdeel: de ringen. Na wat rondsurfen op internet besloten we vorige zaterdag naar Fede di Oro in Izegem te gaan. Een juwelierszaak die echt wel gespecialiseerd is in trouwringen. Terwijl we daar zaten (ongeveer een uurtje) toch een 4-tal andere koppels gezien die ook ringen kwamen bekijken of kwamen afhalen. Het toffe aan de winkel is dat je elke ring kan laten aanpassen: hoogte, breedte, mat, glanzend, wit, geel of rood goud, aantal briljanten... Je moet dus vooraal een model kiezen dat je aanstaat. We kregen toch zeker een 100-tal paren te zien. De eerste stap is een selectie maken van de ringen die je mooi vindt. Dat ging nog redelijk vlot maar dan volgt natuurlijk de ultieme selectie maken: voor elk die ene ring. We hadden uiteindelijk nog 3 paar die we mooi vonden. Voor Lieven was de keuze snel gemaakt. Maar voor hem is het ook makkelijker, een mannenring is nu eenmaal redelijk eenvoudig :-) Model van de ring was ok, maar hij laat de structuur toch nog wat aanpassen.
Maar dan moest ik nog kiezen natuurlijk :-) Uiteindelijk hebben we, met onbewuste hulp van de juwelier (hij maakte de prijs op voor 2 ringen, waardoor we beseften dat we de derde de mooiste vonden) een superring gevonden! Niet helemaal wat men van mij zou verwachten, maar ik ben zeker van mijn keuze. Zelf nu er een paar dagen en nachten over gegaan zijn :-)
Weer iets van de lijst zie!


Voor de rest ben ik nu vooral bezig met het zoeken van liedjes en teksten voor de mis, wat best wel veel leeswerk is! Daarnaast surf ik heel wat blog en pinteresten af, naar toffe ideetjes voor mijn kapsel (want daar heb ik ook iemand voor gevonden!), naar leuke versieringen, of ideetjes voor het feest en zoveel meer. Alvast veel ideeën, maar ze zullen ook nog moeten uitgevoerd worden. Werk aan de winkel dus!
In ieder geval geen stress bij mij, we hebben nog 3,5 maand te gaan, en dat lijkt mij echt een zee van tijd! Al de 'grote' dingen zijn gedaan, en nu ist volop concentreren op de afwerking!

En het regelmatiger schrijven van een blog natuurlijk... ;-)